Ιστορία Γ' Γυμνασίου : Ενότητα 34 : Η λήξη του Α’ Παγκόσμιου πολέμου και οι μεταπολεμικές ρυθμίσεις

Το συνέδριο του Παρισιού

Στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, οι εκπρόσωποι των νικητών συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι για να συζητήσουν τους όρους των συνθηκών ειρήνης (ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ή ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ : Ιανουάριος 1919-Ιανουάριος 1920). Σε αυτό το συνέδριο δεν κλήθηκαν οι ουδέτεροι και οι ηττημένοι του πολέμου, ούτε η Σοβιετική Ένωση.

Παράγοντες που καθόρισαν τις αποφάσεις του συνεδρίου

1. η ανάγκη για αναμόρφωση του πολιτικού χάρτη της Ευρώπης.
2. η επιδίωξη της Γαλλίας να εξουδετερώσει τη Γερμανία
3. η επιθυμία των Δυνάμεων να εγκλωβίσουν τη Σοβιετική Ένωση
4. η αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών (το να αποφασίζει ο κάθε λαός μόνος του για το μέλλον του), κάτι που πρότεινε ο Αμερικάνος πρόεδρος Ουίλσον.

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΩΝ ΒΕΡΣΑΛΙΩΝ (Ιούνιος 1919)

Η Γερμανία υποχρεώθηκε να

·         παραχωρήσει εδάφη στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Δανία και στις νεοσύστατες Πολωνία, Τσεχοσλοβακία και Λιθουανία.

·         αναγνωρίσει τη Ρηνανία και το Σάαρ (γερμανόφωνες περιοχές στα γερμανογαλλικά σύνορα) ως αποστρατικοποιημένη ζώνη.

·         να πληρώσει μεγάλες πολεμικές αποζημιώσεις

·         εγκαταλείψει τα εδάφη που είχε πάρει από τη Σοβιετική Ένωση με τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ

·         να αφοπλιστεί (περιορίσει στο ελάχιστο τις ένοπλες δυνάμεις της)

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ (Σεπτέμβριος 1919)

Η Αυστροουγγαρία υποχρεώθηκε να

·         αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ουγγαρίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας

·         παραχωρήσει στις παραπάνω χώρες πολλά εδάφη της

Ουσιαστικά με αυτή τη συνθήκη η Αυστροουγγρική αυτοκρατορία διαλύθηκε.

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΝΕΪΓΥ (Νοέμβριος 1919)

Η Βουλγαρία υποχρεώθηκε να

·         παραιτηθεί από κάθε διεκδίκηση για την Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη. Τα εδάφη αυτά δόθηκαν στην Ελλάδα.

·         παραχωρήσει εδάφη στη Ρουμανία και τη Γιουγκοσλαβία

·         κάνει αμοιβαία ανταλλαγή πληθυσμού με την Ελλάδα.

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΡΙΑΝΟΝ (Ιούνιος 1920)

Η ανεξάρτητη Ουγγαρία υποχρεώθηκε να παραχωρήσει εδάφη στην Τσεχοσλοβακία, στη Ρουμανία και στη Γιουγκοσλαβία.

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΩΝ ΣΕΒΡΩΝ (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920)

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία υποχρεώθηκε να

·         παραχωρήσει την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (σημερινό Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας (σημερινή Ιορδανία) στη Βρετανία

·         παραχωρήσει την κυριαρχία της Συρίας και του Λιβάνου στη Γαλλία

·         δώσει ανεξαρτησία στο Κουρδιστάν και στην Αρμενία

·         παραχωρήσει στην Ελλάδα την Ίμβρο, την Τένεδο και τη Θράκη (ως λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολη)

·         αναγνωρίσει την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του βόρειου και ανατολικού Αιγαίου

Επίσης :

• η Ιταλία παραχωρούσε τα Δωδεκάνησα (εκτός της Ρόδου) στην Ελλάδα
• η Αντάντ ανέθετε στην Ελλάδα τη διοίκηση της περιοχής της Σμύρνης για 5 χρόνια. Μετά οι κάτοικοι με δημοψήφισμα θα αποφάσιζαν για το αν ήθελαν ή όχι να ενωθούν με την Ελλάδα.
• Τα Στενά τέθηκαν υπό διεθνή έλεγχο.

Έτσι, διαλύθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η Κ.Τ.Ε.

Προκειμένου να αποφευχθούν νέοι πόλεμοι, οι νικητήριες χώρες δημιούργησαν την Κοινωνία Των Εθνών (ΚΤΕ), κάτι σαν τον σημερινό Ο.Η.Ε., όπου τα κράτη θα έλυναν με διάλογο τις διαφορές τους. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι κάθε κράτος-μέλος της ΚΤΕ μπορούσε να ασκήσει βέτο κι έτσι πολλές αποφάσεις εμποδίζονταν, κάτι που οδήγησε μετά από κάποια χρόνια στη διάλυσή της.

Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης