ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ βάσει ονομάτων

ΒΑΣΕΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ 

ΟΝΟΜΑ	ΠΕΡΙΟΔΟΣ	ΕΙΔΟΣ	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΚΑΤΩΝ	Προκλασική εποχή	Πεζογραφία	Καχύποπτος με την ελληνική επίδραση. Φοβόταν, ανάμεσα σε άλλα, πως οι Έλληνες γιατροί συνωμοτούσαν, για να εξοντώσουν τους Ρωμαίους   Παθιασμένος με τα πατροπαράδοτα ρωμαϊκά ιδεώδη.   Για τη γεωργία (De agricultura) : παρουσιάζει τη ζωή του γεωργού και περιέχει γεωργικές οδηγίες και συμβουλές οργάνωσης του οίκου.
ΠΛΑΥΤΟΣ	Προκλασική εποχή	Κωμωδίες	3ος αιώνας π.Χ.    Μιμείται αττική κωμωδία   Ήξερε και ελληνικά.   Επέδρασε στις γαλλικές κωμωδίες του Μολιέρου.
ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ	Προκλασική εποχή	Κωμωδίες	2ος αιώνας π.Χ.   Επέδρασε στις γαλλικές κωμωδίες του Μολιέρου.
ΛΙΒΙΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ	Προκλασική εποχή	Έπος	Έλληνας αιχμάλωτος πολέμου από τον Τάραντα το 240 π.Χ, οργάνωσε στη Ρώμη θεατρικές παραστάσεις με ελληνικά έργα διασκευασμένα στα Λατινικά. Ο ίδιος μεταφράζει και την Οδύσσεια του Ομήρου σε σατούρνιο στίχο, ένα ιταλικό μέτρο.
ΕΝΝΙΟΣ	Προκλασική εποχή	Έπος	Βλέπει τον εαυτό του ως δεύτερο Όμηρο και συνθέτει ένα ιστορικό έπος (Χρονικά–Annales) σε δακτυλικό εξάμετρο, το μέτρο των ομηρικών επών.    Οι Ρωμαίοι θεωρούσαν αυτό το έργο ως το «εθνικό» τους έπος μέχρι τη σύνθεση της Αινειάδας του Βεργιλίου.
ΚΙΚΕΡΩΝΑΣ	Κλασική εποχή (ρεπουμπλικανική περίοδος)	Πολιτικός,    Ρητορικά κείμενα (πολιτικοί και δικανικοί λόγοι, θεωρία ρητορικής τέχνης)   φιλοσοφικοί διάλογοι	Από τους μεγαλύτερους ρήτορες της αρχαιότητας.    Έγραψε πάνω από εκατό πολιτικούς και δικανικούς λόγους, καθώς και θεωρητικά κείμενα για τη ρητορική τέχνη.    Συνέθεσε, επίσης, φιλοσοφικούς διαλόγους επηρεασμένος από τον Πλάτωνα και άλλα φιλοσοφικά ρεύματα. Η ποιότητα του λόγου και ο πλούτος των ιδεών του τον καθιέρωσαν ανάμεσα στους μεγάλους της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡ	Κλασική εποχή (ρεπουμπλικανική περίοδος)	Στρατηγός, πολιτικός,   Ιστορία   Απομνημονεύματα (στρατιωτικά)	Πιο γνωστός ως στρατηγός και πολιτικός.    Ήταν όμως ταυτόχρονα ένας από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του. Δεν ήταν ιστορικός με τη στενή έννοια, αλλά έγραψε ένα είδος στρατιωτικών απομνημονευμάτων σε λιτή γλώσσα.
ΣΑΛΛΟΥΣΤΙΟΣ ΚΡΙΣΟΣ	Κλασική εποχή (ρεπουμπλικανική περίοδος)	Ιστορία (ιστορική μονογραφία)	Ο πρώτος σπουδαίος Ρωμαίος ιστορικός, ήταν θαυμαστής του Θουκυδίδη και διέπρεψε στην ιστορική μονογραφία. (Η ιστορική μονογραφία είναι μια πραγματεία που εξετάζει με τρόπο ολοκληρωμένο ένα θέμα περιορισμένης έκτασης και ενδιαφέροντος, για παράδειγμα αποκλειστικά έναν πόλεμο).
ΚΑΤΟΥΛΛΟΣ	Κλασική εποχή (ρεπουμπλικανική περίοδος)	Λυρική ποίηση	Ο πιο γνωστός εκπρόσωπος των «νεωτερικών» και  λυρικός ποιητής. Στα ποιήματά του κυρίαρχη λογοτεχνική περσόνα είναι μια γυναίκα που ερωτεύθηκε με πάθος και την αναφέρει με το ψευδώνυμο «Λεσβία». Η Λεσβία έγινε διαχρονικό σύμβολο ερωτικής ποιητικής έμπνευσης και ο Κάτουλλος ο πρώτος «ρομαντικός» ποιητής της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
ΛΟΥΚΡΗΤΙΟΣ	Κλασική εποχή (ρεπουμπλικανική περίοδος)	Φιλοσοφικό έπος	Γράφει το έπος Για τη φύση των πραγμάτων (De rerum natura). Δεν πρόκειται για ηρωικό έπος, αλλά έχει φιλοσοφικό περιεχόμενο. Μεταφέρει την επικούρεια φιλοσοφία σε στίχους, μάχεται τη δεισιδαιμονία και επιχειρεί να απαλλάξει τον άνθρωπο από το φόβο του θανάτου.
ΤΙΤΟΣ ΛΙΒΙΟΣ	Κλασική περίοδος (αυγούστεια περίοδος)	Ιστορία	Παρουσίασε τη διαδρομή της Ρώμης από την ίδρυσή της μέχρι περίπου το τέλος του 1ου αι. π.Χ.  Έννοιες, όπως ο mos maiorum (το ήθος των προγόνων), η pietas (η αίσθηση του καθήκοντος, η ευσέβεια), η virtus (η αρετή), οι παραδοσιακές δηλαδή ρωμαϊκές αξίες, κυριαρχούν στην ιστοριογραφία του.
ΒΙΤΡΟΥΒΙΟΣ	Κλασική περίοδος (αυγούστεια περίοδος)	Επιστημονική λογοτεχνία	Στον χώρο της «επιστημονικής» λογοτεχνίας με το σύγγραμμά του Για την αρχιτεκτονική (De architectura) αποδεικνύει τις προχωρημένες αρχιτεκτονικές γνώσεις της εποχής.
ΒΕΡΓΙΛΙΟΣ	Κλασική περίοδος (αυγούστεια περίοδος)	Ποίηση (έπος)	Είναι ο ποιητής της Αινειάδας, που συνδυάζει στοιχεία της Ιλιάδας και της Οδύσσειας. Θέμα της είναι η αναχώρηση του Αινεία από την Τροία, οι περιπλανήσεις του και η εγκατάστασή του στο Λάτιο. Ο Βεργίλιος είναι αυτός που δίνει την τελική μορφή στον ιδρυτικό μύθο της Ρώμης, σύμφωνα με τον οποίο την «αιώνια πόλη» ίδρυσε ο Ρωμύλος, απόγονος του Τρώα Αινεία. Η Αινειάδα συνοψίζει τις βλέψεις και τις προοπτικές της εποχής του Αυγούστου για οικουμενική και αιώνια κυριαρχία των Ρωμαίων, αιτιολογώντας το ρωμαϊκό imperium. Αναγνωρίστηκε εξαρχής ως το εθνικό έπος των Ρωμαίων.    Ο ποιητής της επέδρασε ίσως όσο κανείς στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία μέχρι και σήμερα. Ο Αυγουστίνος, ο Πετράρχης, ο Δάντης, ο Σίλλερ είναι μερικοί μόνο από τους μεγάλους Ευρωπαίους λογοτέχνες για τους οποίους αποτέλεσε πρότυπο.
ΟΡΑΤΙΟΣ	Κλασική περίοδος (αυγούστεια περίοδος)	Λυρική ποίηση (Ωδές)   Σάτιρα   Ποιητικές επιστολές	Είναι ο πιο σημαντικός λυρικός ποιητής, αυτός που μετέφερε το αιολικό μέλος στη Ρώμη. Συνθέτει τις Ωδές (Carmina) με πρότυπα τους Έλληνες λυρικούς. Γράφει όμως και σάτιρα και επιδίδεται και στο είδος της ποιητικής επιστολής.
ΤΙΒΟΥΛΛΟΣ		Ποίηση (ελεγείες)	Βρίσκεται υπό την επιρροή του κινήματος των «νεωτερικών» (βλ. παραπάνω) και ενδιαφέρεται για τη μορφική τελειότητα των έργων του. Αλλάζει ριζικά την ελληνική ελεγεία, που είχε ποικιλία θεμάτων (ήταν πολεμική, πολιτική, φιλοσοφική κ.ο.κ.). Στην ανανεωμένη ρωμαϊκή ελεγεία θεματικό κέντρο είναι ο έρωτας, τον οποίο οι ελεγειακοί συνδέουν άμεσα με την ερωτική ποίηση και με συζητήσεις για την αξία των ποιητικών ειδών.
ΠΡΟΠΕΡΤΙΟΣ		Ποίηση (ελεγείες)	Βρίσκεται υπό την επιρροή του κινήματος των «νεωτερικών» (βλ. παραπάνω) και ενδιαφέρεται για τη μορφική τελειότητα των έργων του. Αλλάζει ριζικά την ελληνική ελεγεία, που είχε ποικιλία θεμάτων (ήταν πολεμική, πολιτική, φιλοσοφική κ.ο.κ.). Στην ανανεωμένη ρωμαϊκή ελεγεία θεματικό κέντρο είναι ο έρωτας, τον οποίο οι ελεγειακοί συνδέουν άμεσα με την ερωτική ποίηση και με συζητήσεις για την αξία των ποιητικών ειδών.
ΟΒΙΔΙΟΣ		Ποίηση (ελεγείες)   Έπη (Μεταμορφώσεις)	Βρίσκεται υπό την επιρροή του κινήματος των «νεωτερικών» (βλ. παραπάνω) και ενδιαφέρεται για τη μορφική τελειότητα των έργων του. Αλλάζει ριζικά την ελληνική ελεγεία, που είχε ποικιλία θεμάτων (ήταν πολεμική, πολιτική, φιλοσοφική κ.ο.κ.). Στην ανανεωμένη ρωμαϊκή ελεγεία θεματικό κέντρο είναι ο έρωτας, τον οποίο οι ελεγειακοί συνδέουν άμεσα με την ερωτική ποίηση και με συζητήσεις για την αξία των ποιητικών ειδών.     Γράφει και επική ποίηση, αλλά την ανανεώνει: δημιούργησε μια μυθολογική «αντι-Αινειάδα», τις Μεταμορφώσεις (Metamorphoses). Το επικό αυτό ποίημα περιλαμβάνει 250 περίπου μύθους, κυρίως ελληνικής προέλευσης, που περιέχουν κάποιο στοιχείο μεταμόρφωσης (π.χ. ο μύθος της Δάφνης, που μεταμορφώνεται στο φυτό δάφνη, για να γλιτώσει από το ερωτικό κυνήγι του Απόλλωνα). Την ελληνική μυθολογία οι καλλιτέχνες της Αναγέννησης, η Ευρώπη (αλλά ακόμη και η σύγχρονη Ελλάδα) γνώρισε κυρίως από αυτή τη θαυμαστή μυθολογική «εγκυκλοπαίδεια» των οβιδιακών Μεταμορφώσεων.